zondag 30 september 2012

Heldinnen


Heldinnen

Ze zijn in de mode, helden, las ik laatst in de vpro gids, of in de volkskrant. Maar ik vind dat er onderscheid gemaakt moet worden tussen helden (m) en helden (v), zeker bij helden moet dat, want m en v zijn hier heel verschillend in.
Ik zag net Petra Stienen, één van mijn heldinnen, in Buitenhof, en zij noemde drie van haar heldinnen: Madeleine Albright, Condoleezza Rice, en Hilary Clinton. Dat zijn ook heldinnen van mij, al is Rice van de verkeerde partij naar mijn smaak.


Vanmiddag deed Petra Stienen weer iets heel goeds. Buitenhof is niet de enige tv rubriek die wel eens een beetje vergeet dat het een goede zaak is om geregeld vrouwen aan tafel uit te nodigen, ook al gaat het niet om een specifieke vrouwenzaak. Ze stelde op een prima manier aan de orde dat door de economische crisis vrouwen nationaal en internationaal weer tussen de machistische wal en het conservatieve schip dreigen te vallen. Geen speld tussen te krijgen. 
De anecdote die ze vertelde was geweldig: 
Een vredesonderhandelaar namens Afghanistan zei op de vraag waarom er geen vrouwelijke onderhandelaars in zijn delegatie zaten: "Vrouwen kunnen geen geheimen bewaren."
Hulde Petra!

donderdag 27 september 2012

politiek? We wachten af. En over schrijven.


Ik was gelukkig niet de enige die troost wou bieden aan de politicus (v/m) van mijn keuze. Ze zond een aardige mail aan ons allemaal terug. We wachten maar af. Mijn politiek activisme is lang voorbij, maar volgen wil ik het nog wel.

"Beste Elma Ouwehand,

Sinds de dramatische verkiezingsuitslag heb ik ontzettend veel aardige, lieve reacties gekregen. Het zijn er te veel om allemaal persoonlijk te beantwoorden, maar via deze weg wil ik u hartelijk danken voor uw waardering en steun. Het is werkelijk hartverwarmend. Ik ben teleurgesteld, maar strijdbaar. We zullen samen blijven knokken voor een duurzamer en socialer Nederland. Want dat is meer dan ooit nodig!

Nogmaals dank voor uw reactie.

Hartelijke groet,

Jolande Sap"


Ik zou het trouwens zeer waarderen als onze Publieke Omroep iets minder gemakzuchtig alleen maar de landelijke politiek zou volgen. Een samenvatting van hoe het in de USA gaat met de kansen van president Obama zou ik wel even willen zien en horen.

Nou ja, morgen maar weer een beetje zitten schrijven met mijn schrijfgroepje. Ook leuk. 
Al is eentje nu tijdelijk uitgeschakeld vanwege een heel ongelukkige val. Eigenlijk de eerste vriendin die ik ken die tijdelijk opgenomen moet worden in een verpleeghuis om te revalideren. We zullen het er morgen maar eens over hebben hoe we haar erbij kunnen houden. Niet vergeten.

Dat is geen overbodige aansporing, met het klimmen der jaren wordt het geheugen echt niet beter helaas.

We spreken elkaar nog lieve lezer.




zaterdag 22 september 2012

Interessant toch, politiek?


Interessant toch, politiek?

Gelukkig hoeven we niet iedere dag naar de stembus om onze weldoordachte mening te geven over wie volgens ons het beste die mening in het parlement kan vertegenwoordigen en zo mogelijk uitvoeren. En gelukkig hoeven we niet aldoor alle politieke commentaren te volgen die ons steeds wijzer moeten maken. Ik volg, behalve de Volkskrant, alleen maar de publieke omroep, radio 1, en soms op tv iets van de achtergronden, zodat ik er gezichten bij kan denken. En dat is eigenlijk al wat veel.
Dus ongeveer zo interessant vind ik politiek. De partij van mijn keuze, Groen Links, heeft een behoorlijke nederlaag geleden. Jammer, maar volgende keer beter, als de Nederlandse kiezers niet meer zo negatief/strategisch stemmen, want volgens mij hebben vele VVD stemmers zo gestemd om Roemer uit het torentje te houden en net zo hebben veel PVDA stemmers zo gestemd om Rutte uit dat torentje te krijgen. Zal wel. Dat laatste is niet gelukt. Volgende keer beter.
En nu aan het werk, want er is een financiële crisis, en niet iedereen krijgt een rechtvaardig deel van de gezamenlijke koek.
Max Pam schreef in zijn column deze week dat er veel zachte g sprekers ineens lijsttrekker waren: Roemer, Wilders en Sap. Vond hij veel. En hij haalde flauw uit naar Roemer. Ik zal eens zoeken of ik de betreffende passage via een link hier kan plaatsen. 


Ik wond me een beetje op, hoewel ik me erop betrap dat ik eigenlijk dat Brabantse accent ook niet zo mooi vind en zeker wil dat een premier van Nederland goed Engels spreekt, goed genoeg om me niet voor het Nederlandse onderwijs in die taal te hoeven gêneren. Maar ik vind dat geen reden om Roemer uit dat torentje te houden. Zo snob ben ik nu ook weer niet. Ik schreef dit briefje naar de Volkskrant. Is aangekomen. Ik moet nog even op het web of in de krant zoeken of de redactie het ergens gepubliceerd heeft. Dat kan ik niet vinden, helaas. Zelfs niet via de reacties op het web. Dus hierbij maar, wie weet heb ik een lezer (v/m) vandaag.

"volkskrant woensdag 19 september p 32
Max Pam: "Iemand met een zachte g zal in het noorden nooit helemaal populair worden"

Iemand met een zachte g zal in het noorden nooit helemaal populair worden, en iemand met de dictie van Hare Majesteit ook niet.
De verdeeldheid gaat langs allerlei scheidslijnen, slechts eentje is regionaal.
Die verschillen hebben hele oude wortels, zoals Pam terecht schrijft. Sociale klasse is er eentje van. 
Maar we leven nu in een periode van angst voor economische crisis en de gevolgen daarvan. Stabiliteit willen de meeste kiezers blijkbaar graag. Het midden heeft nu gewonnen, maar wie weet wanneer de populistische flanken weer terug zijn en het afgeven op de Haagse kliek of de grachtengordel weer begint?
Ik wil maar zeggen dat de Brabantse zachte g en de Groningse ingeslikte n, niet de doorslag zullen geven, evenmin als het Kaks van de randstad.
We zijn een gevarieerd volkje. Gelukkig maar.

Heb een goed weekend lievelezer m/v


dinsdag 18 september 2012

18 september

Dag lieve lezers,

sorry dat ik zo lang niets geschreven heb. Maar ik ben van plan dat schrijven wat trouwer te doen.
Vandaag is het, behalve Prinsjesdag, ook 18 september. Hier wordt de bevrijding van de stad in 1944 ook herdacht, soms zelfs feestelijk gevierd. Ik heb even gefietst en zag maar één vlag bij mij in de buurt.
Sinds ik iedere week een Chinees taalmaatje heb, ze is Manchu, weet ik dat 18 september ook de datum is waarop de Japanners Mantsjoerije binnenvielen in 1931. Wikipedia noemt een andere datum.
http://en.wikipedia.org/wiki/Japanese_invasion_of_Manchuria

En ik zie in de media dat het nu knap onrustig is in China, met kennelijk van hogerhand toegelaten demonstraties tegen Japan, over een klein groepje eilanden, dat strategisch belang heeft.

Ik lees ook dat in september 1939 Duitsland en Rusland Polen binnenvielen. Nu beschouwen we dat als het begin van de Tweede Wereldoorlog.
Een belangrijke maand dus, geladen met historische gebeurtenissen.

Maar hier in de provincie, waar ik me nog steeds buitenlander voel, spreekt via de radio onze Koningin Beatrix de natie toe: 'Leden der Staten Generaal'. Alleen zij kan dat zo keurig zeggen. Soms probeer ik haar na te doen.
Ik zie dat de versierselen (lijken wel veertjes) op haar hoed meetrillen. Ze lijkt wel zenuwachtig, struikelt over haar tekst. Hoe lang zal ze nog aan willen blijven? Wat vinden de Oranjes ervan dat ze niet meer officieel bij de vorming van een nieuw kabinet
worden betrokken?

Europa zit in een ernstige economische crisis. Nederland is één van de rijkste landen in een heel rijk continent, maar er wordt her en der behoorlijk gepiept. Ik kan daar niet in meepiepen. Ik ben opgevoed met 'niet lastig zijn', dat piepen is 'not done'.

Ik vind het kostuum van Marianne Thieme geestig gevonden, maar de kostuums van de andere vrouwen kan ik moeilijk duiden, behalve de hoed van Kathleen Ferrier:

'Ferrier vindt het belangrijk te laten zien dat het Nederlandse parlement de hele Nederlandse bevolking representeert. “Daarom had ik een paar jaar geleden een Surinaamse anjiesa op, en vorig jaar – op verzoek van Afrikaanse christenen in ons land – een prachtige outfit die speciaal voor mij in Ghana was gemaakt. Dit jaar maak ik weer een statement: Prinsjesdag valt namelijk samen met de Internationale Dag voor de Vrede. Ik ben daarom gevraagd een speciale hoed te dragen, die het symbool uitdraagt van MasterPeace. Deze organisatie zet zich – in samenwerking met World Peace is Possible – in voor wereldvrede.” '

http://www.eo.nl/magazines/visie/artikel-detail/prinsjesdag-is-verworden-tot-een-hoedenparade/

Ik eindig met een mooi gedicht dat ik vandaag in mijn postbus ontving:

http://laurensjzcoster.blogspot.nl/2012/09/hans-andreus-ik-sta.html




        Ik sta …

        Ik sta tussen mensen
        van glas ik loop
        met nesten vol vogels
        in mijn armen.

        De draaideur van
        mijn ogen zingt
        ik maak met vijf
        stukjes ijzer muziek.

        Mijn voeten bespelen
        het asfalt ik vraag
        mijn liefste om
        syncopen.


        Hans Andreus (1926-1977)




Dag lieve lezers, nu op naar de mondhygiëniste. Moet ook. Tot later.

zondag 5 augustus 2012

Andrea Arnold: Fishtank


Fishtank, film uit 2009, nu pas gezien, want stond al lang op mijn mediabox te wachten.


Wat maakt Arnold toch razend mooie en knappe films. Ik kan alleen maar zeggen: Gaat dat zien!

En kijk uit voor charmante mannen als Connor in die film, gespeeld door Michael Fassbender. De film is een soort Lolita verhaal, maar dan verteld vanuit het meisje, beeldschoon gespeeld door Katie Jarvis. Ik kende haar nog niet.


Ik vond het een ontroerend verhaal, en, eind goed al goed, ondanks haar kansloze achtergrond, zo te zien dezelfde achtergrond als de vijftienjarige Mia uit Fishtank, gaat ze ongetwijfeld een glanzende filmcarrière tegemoet.

Drie weken heerlijk in en aan de Drôme en de Ardèche gezeten, lieve lezer, en nu weer wennen aan een gematigder klimaat. Zo bruin als ik daar word, dat lukt me hier toch niet.

Heb een lekkere zondag, gr elma

vrijdag 13 juli 2012

Dagboeken online.


Dagboeken online.

Dit is een mooi antiek dagboekje, van een meisje uit de negentiende eeuw. later uitgegeven als kinderboek?
En nu bij Bol.com gewoon online te bestellen. Hoe wonderbaarlijk.
http://www.bol.com/nl/p/mary-paxson/1001004001796116/

ik neem aan dat de commerciële uitgave zonder al Mary's spelfouten is.

Mary Paxson : her book / Mary Paxson ; illustrated ... . Paxson, Mary Scarborough, 1872-
bij de Grand Rapids, lijkt mij Niagra Falls.

Met schattige illustraties zwart wit voor liefhebbers van het genre, in de sfeer van Rie Cramer, wou ik zeggen, maar dat klopt niet, google maar eens naar Rie Cramer, die moet miljonair geworden zijn met haar illustraties. De illustraties bij Mary Paxson zijn veel bescheidener, maar erg mooi.

er zitten aanklikbare links, dat is het makkelijkste.
en in deze digibieb online:
maar daar zal je even moeten zoeken, want er is nog veeel meer.

Het originele boekje stikt van de spelfouten, eigenlijk heel ontroerend voor een doorgewinterde professionele rode streepjes zetter als ik. Niet aan te beginnen.

Ik heb in het boekje gebladerd, de thumbnails zijn wel handig om even een pagina te zoeken, maar de pagina's flippen gaat het aardigst. Er is ook een mogelijkheid voor een plain text versie.

Ik kan je een bezoekje aan dit boekje aanraden. En wie weet is het ook een mooi kado'tje voor een engelstalig nichtje, kleinkind, whatever.

Have fun Lieve lezer, en tot later.

donderdag 12 juli 2012

'De Dagen'


'De Dagen', Renate Rubinstein en Peter van Straaten (2011, uitgeverij Augustus)

Lees ik nu. Erg aardig. Renate stierf al in 1990, op 61 jarige leeftijd. Peter van Straaten leeft gelukkig nog. Dit boekje is een collectie van stukjes van haar met passende illustraties die Peter erbij gezocht heeft. Allebei met een originele kijk op de absurditeit van het alledaagse.
Zeer leesbare introductie van Hans Goedkoop. (o.a. presentator van Andere Tijden, en met een interessante literatuuropvatting)

Het zit vol met van die citaten waar ik om grijnzen kan:

Over een vakantie, p 80: 'Elke dag leek op elke vorige dag, met heel kleine verschillen. 's Ochtends wieden, 's middags vissen, 's avonds jagen, om met Marx te spreken, wat altijd kan omdat je hem niet letterlijk nemen hoeft of zelfs mag. Ik zou het vreselijk vinden om te jagen en zet liever lettertjes op papier ten einde die op de markt te verkopen.'

Over nachtegalen, p 91: 'Het is alsof zij op de stilte wachten, om dan aan te zwellen en de wereld met hun kunstwerk te imponeren. Beter dovemansoren, dan het hinderlijke weerwoord, zullen zij wel denken. Echte kunstenaars.'

Over praten en liegen p 109-110: 'Probeer maar eens aan een kat die praten kan te vragen: Wat heb je vanmorgen gegeten, waar ben je vannacht geweest, wat is je telefoonnummer. Gegarandeerd dat ie z'n bek houdt of onzin zegt, net als bij ons kinderen, dronken mensen en bouwvakkers.'
De bijpassende illustratie van van Straaten is prachtig.
Ik kan die helaas niet vinden, maar zoek zelf maar, allemaal leuk!

Heb een mooie donderdag lezer.