vrijdag 21 december 2012

Nalaten


Dag lezers,

Lang niet geschreven op mijn blog. Ik voel me niet schuldig, want ik weet niet hoeveel van jullie hier wel eens komen lezen en ook niet hoeveel leeshonger jullie hebben. De vergelijking met een diner gaat dus niet op, het lijkt meer op een café waar we wel eens binnenlopen en een praatje maken met wie er toevallig ook is.
Dezelfde nonchalance heeft zich van mijn verzameling foto's meester gemaakt, waardoor ik hieronder een paar willekeurige foto's plaats. Suggesties voor andere foto's zijn welkom, want er zijn inmiddels vijf kleinkinderen bijgekomen, die horen er natuurlijk ook bij.
Het zou leuk zijn als jullie, lezers, wel eens een berichtje zouden achterlaten, of mij direct zouden mailen, dat mag gerust, graag zelfs.

Zoals jullie weten ben ik lid van een schrijfgroep, wat gezellig en nuttig is, zeker voor iemand zoals ik, die eigenlijk wel mooie dingen zou willen schrijven maar daar vaak niet toe komt, laat staan ertoe komt om het ook netjes op te schrijven. Vandaag doe ik dat dus wel, want laatst kwam er zomaar weer iets leuks uit, naar aanleiding van een suggestie van Ket bij een bundel van Joke van Leeuwen, Half in de zee (2012) Kleine poëziebundel ter gelegenheid van Gedichtendag 2012 en daaruit het gedicht 'Overzicht'. Bij deze dus.


Nalaten


Ik wil de zolder in mijn hoofd opruimen
want wie er na mij komt verdwaalt erin
de losse flarden zijn niet meer herkenbaar
voor mij al niet, laat staan voor erfgenamen
maar dit verhaal vraagt toch om ordening.

De stapels op de grond eerst maar eens lezen
de foto's bij elkaar, wie was dat toch
die lacht om alles door zijn tranen heen
zijn het wel tranen of woei het toen zo hard?
Hij lijkt op oom Constant maar is het niet.

Constant was trouwens niet standvastig
hij staat hier naast de juf in paarse jurk
daar op dat feest, hij houdt besmuikt haar hand vast
haar blik is van de onschuld zelve. Ach ja
wie zou die oude mensen nu nog kennen?

Ik maak een doos voor wat ik weg wil gooien
en stop erin wat mij nu niets meer zegt
dat rode doosje, een verdwaalde kurkentrekker
die zak met sokken jaren partnerloos
het raadsel van de geesten met één voet.

Die ene doos worden er zomaar twintig
en nog ligt er voldoende op de grond
een leven waar de lijn uit is verdwenen
is dat dan alles wat er overblijft?

Er is één doos voor dingen die ik door
wil geven, het wordt echt geen grote doos
maar wel de mooiste, vol herinneringen.

Heb ik verteld van al die sinaasappels
een stapel half zo hoog als ik, die was
heel kunstig opgebouwd op iedere tafel
daar in die grote eetzaal op dat schip
dat ons terugbracht naar dit koude land.

Dit was ons thuis, ik was hier niet geboren
maar jullie wel, dus nu is het mijn thuis
al voelt het vaak zo niet, ik blijf verlangen
naar dat luilekkerland, zo onverdiend.

Heb ik verteld van die broodmagere jongen
hij heette ook nog Hein, nee ik verzin dit niet
we waren twaalf en deden toen examen.
Daarna heb ik hem nooit teruggezien.

En dat ik jullie het liefst van alles vind
en altijd heb gevonden? Ook dat gaat in die 
doos. Het moet gezegd en vaker uitgesproken
en vastgehouden keer op keer op keer.

Want dat is wat ik later door wil geven
en vast wil houden ook. Niets meer.

elma december 2012










Gepost door op Geen opmerkingen:

dinsdag 6 november 2012

Naaktslakken


Naaktslakken

Een aardige bijkomstigheid van de herfst is ieder jaar weer de komst van de naaktslakken in mijn woonkamer. Ik begrijp van meer mensen dat ze naaktslakken veel tegenkomen in de tuin, maar bij mij komen ze ook graag binnen. Ik heb nog niet kunnen ontdekken hoe ze dat doen, want deuren en ramen houd ik altijd gesloten, omdat het zo koud geworden is, maar dat houdt ze dus niet tegen. Ik denk dat ze aangetrokken worden door de warmte en door de verwachting dat ze hierbinnen ergens wel een lekker hapje zullen kunnen vinden.
Nu ligt er bij mij genoeg op de grond, maar daar lijkt weinig lekkers bij voor een slak. Toch is dat niet zo. Naaktslakken zijn nl. gek op de vpro gids. En ook wel op de volkskrant, maar minder. Ze nemen duidelijke hapjes van de randen, alsof ze tandjes hebben. Die tandjes heb ik ook nog niet kunnen ontdekken. Ik neem aan dat die aan de kant van de hoorntjes te vinden zijn, onder de ogen op steeltjes. 
Zodra ze gestoord worden, trekken ze die uitsteeksels meteen in, zodat ze een soort symmetrisch kromgebogen slijmerige pink worden. Brigitte Kaandorp noemt dat een nat kabouterlulletje, wat een vondst!
Als je ze opraapt krijg je nauwelijks afwasbaar slijm aan je handen. Ik weet dat de cosmetische industrie adverteert met de heilzame werking van slakkenslijm op de huid, maar ik probeer dat liever niet. Ik vind het een beetje vies voelen. Dus scheur ik steeds een stukje vpro gids af en gebruik dat om zo'n slak op te pakken en naar buiten te brengen. Wreed, dat weet ik, want ze houden niet van kou, ze overleven zelfs niet in vrieskou. Maar dan ben ik maar wreed. Mijn tuin zit aan het eind van de zomer barstensvol met slakken, naakt en met huisje. Die met huisje vind ik aantrekkelijker. Die kan je slijmloos oppakken aan hun huisje. Maar die met een huisje komen nooit bij mij binnen.
Ik denk dus dat naaktslakken net als een kat door onwaarschijnlijk kleine gaatjes kunnen kruipen. En dat betekent weer niet veel goeds voor de toestand van mijn huis. Dat is dus lek. Ik woon in een lek huis, met spinnen en naaktslakken. 
De spinnen heten Snip, hoe zal ik de slakken noemen? Kals? Klas? Salk? Ik lees dat ik naaktslakken moet lokken met een schoteltje bier. Dat vinden ze lekker, maar het is niet goed voor ze, want ze drogen dan laveloos uit.
Denk daar maar eens over na vandaag, lezer. Ik hoor graag wat je ervan vindt.

Brigitte Kaandorp over de schepping van de Naaktslak:

Brigitte Kaandorp zingt: Ik heb een heel zwaar leven:
Gepost door op 2 opmerkingen:

dinsdag 30 oktober 2012

Een mooie verjaardag.


Opwenteling, de uitgeverij van debuterende dichters werd 50.

Het was ook een feestje voor oprichter Joop Oversteegen zaliger. Hier informatie die ik niet ga overschrijven voor jullie lezertjes. Je kan zelf klikken met je muis.


Het was een interessante middag, in de Kas van het Wasven, een aardige uitspanning in Eindhoven, ga er maar eens kijken en eten. Is leuk. Ook voor kinderen.

Maar, o jee, wat was het in die kas koud! Geen verwarming aan en het was de eerste winterse dag van het seizoen. Jassen aan en dassen om. Brrrr.

Praatjes over Joop Oversteegen en veeel poëzie. Ik las er twee sonnetten voor, die zet ik hier. Voor Lelijke Meisjes en voor Sombere Meisjes Veel plezier ermee.


Sonnet voor Lelijke Meisjes

Hoe triest is het als jeugd geen schoonheid biedt?
Want daarmee kan je op de marktvloer dansen
Maar als je steeds als muurbloem zit te sjansen
Dan koop je voor je moeite slechts verdriet.

Ach, treur maar niet als Alleman geniet 
Men draait, men walst, en ieder grijpt zijn kansen
O, mooie bilpartij! Voor wie daar mans en
Rijk genoeg de hoogste prijs voor biedt.

De rijken kopen zich een nieuw model
De bumpers hoog, de lampen strak in 't vel
Met willig vlees en zonder kop vol zorgen
Miss Eendagsvlieg creëert immers de vraag.
Bedenk maar dat de schoonheid van vandaag
Niet zoveel waard is op de markt van morgen.

elma juli 96 

-----------


Sonnet voor sombere meisjes

Hoe triest was het dat jeugd geen vreugde bood
Het was immers de tijd voor vrolijk spelen
Maar als je slechts neerslachtigheid kan delen
Dan ben je als jong meisje liever groot.

De kleur van alle dagen was van lood
‘Geniet dan toch!’ zo klonk uit veler kelen
Goedkoop advies heeft nimmer kunnen helen
Wie goede raad gaf wenste je graag dood.

Wie leert alleen te zijn met haar gedachten
Is niet eenzaam, heeft het zelden koud
Die zit niet steeds op het geluk te wachten
Maar redt zich zonder Prins op eigen krachten.
Wees niet somber, wees maar liever stout.
Ook Schoonheidskoninginnen worden oud.

elma juli 96 

Deze sonnetten zijn 16 jaar oud. Dat vind ik wel en passende leeftijd voor lelijke en sombere meisjes. Hoog tijd om groot en stout te worden.

En mocht je denken dat lelijke en sombere meisjes niet meer bestaan in deze tijd, dat meisjes niet meer opgevoed worden om te dromen van geluk dat alleen is weggelegd voor schoonheid en blijheid, kijk dan maar even hier naar deze al niet eens meer modern te noemen godinnen en goden van die dromen. Ze zijn nog lang niet dood.


bedankt voor de foto's, Iris!




Gepost door op Geen opmerkingen:

donderdag 25 oktober 2012

Sinterklaas verwacht


Mijn Chinese taalmaatjes, Pooh en John hadden vragen over Sinterklaas.


Waarom komt Sinterklaas uit Spanje?

Hier staat de hele geschiedenis van Sinterklaas. als je in de tekst zoekt naar spanje, vind je 22 plaatsen, en het hele verhaal van Nicolaas van Myra, de oorspronkelijke Spaanse bisschop


dit is wel interessant, geeft aan hoe protestanten in het begin over dit feest dachten. Tegenwoordig is het een commercieel kinderfeest, waar de speelgoedwinkels en de snoepindustrie veel winst mee maken.

Na de Reformatie probeerden calvinistische predikanten het Sinterklaasfeest af te schaffen, omdat het te veel heidense en vooral paapse (katholieke) elementen zou bevatten. Het Sinterklaasfeest was in grotere steden inderdaad een woelig volksfeest met kermis dat vaak tot opstootjes en openbare dronkenschap leidde. Het was echter zo populair dat dit streven weinig succes heeft gehad, zelfs niet bij het strengst protestantse volksdeel.
Wanneer de samenvoeging Sinterklaas uit Sint-Nicolaas is ontstaan is niet bekend, maar de waarschijnlijk vroegste vermelding ervan stamt uit 1283: senter cloes bunre (sinterklaasbunder) is de naam voor een stuk (een bunder) land te Rijkhoven. Vermoedelijk was de opbrengst van het stuk land bestemd voor een Sint-Nicolaasaltaar.[7]
knip
Maar in 1850 introduceerde de onderwijzer Jan Schenkman in zijn leesboekje "Sint Nicolaas en zijn Knecht" drie nieuwe zaken, die allemaal zijn blijven hangen in de Sinterklaas-folklore: een knecht voor Sinterklaas, de intocht en de stoomboot. De knecht had in zijn boekje nog geen naam, en was gekleed als een page. In de loop der tijd heeft hij in verschillende streken allerlei namen gehad. Zo heette hij bijvoorbeeld Trappadoeli, Nicodemus, Assiepan, Sabbas, Hans Moef, Pikkie, Robbert, Krik-krak, Micheltje, Hansje van Vese (of Hansje van Kese), Jacques Jour (of Sjaak Sjoor).[15] In 1859 werd voor het eerst een artikel gedrukt waarin hij Pieter wordt genoemd,[16][17] en in 1895 was Zwarte Piet al in zwang geraakt.[18] Het bleef niet bij één Zwarte Piet; in 1880 traden al twee knechten op.[19] Na de Tweede Wereldoorlog organiseerden Canadese militairen in Nederland een Sinterklaasviering met een massa Zwarte Pieten.[20] Sindsdien wordt Sinterklaas vergezeld door vele Pieten, tegenwoordig vaak met voor ieder een eigen taak, onder leiding van een Hoofd-Piet. Terwijl Sinterklaas altijd statig en gedistingeerd is, gedragen de Pieten zich als acrobaten en grappenmakers die vaak kwajongensstreken uithalen.
knip
Bezwaren tegen de vermeende racistische aspecten van Zwarte Piet ontstonden voor het eerst in de jaren zestig van de 20e eeuw binnen de blanke gemeenschap. Met de groei van de multiculturele samenleving veranderde dat. In 1981 kwam de eerste actie, "Sinterklaas vieren zonder Zwarte Piet", vanuit de Surinaams-Nederlandse gemeenschap. Halverwege de jaren tachtig sprak Sinterklaas in een televisie-uitzending dat Zwarte Piet de roede niet meer mocht gebruiken, normaal moest gaan praten en vrolijk in plaats van dom moest acteren. Een poging om in 1997 bij de intocht in de Bijlmermeer alleen Bonte Pieten mee te laten lopen leidde echter tot veel negatieve reacties. Er ontstond weer meer steun voor het behoud in plaats van afschaffing van Zwarte Piet en uit een onderzoek in 1998 bleek dat 96% van de bevolking Sinterklaas als een traditie zag, die niets met discriminatie te maken had.[24]

De wikipedia heeft nog veel maar informatie, John had een goeie vraag die ik niet kon beantwoorden: WaarOm komt Sinterklaas uit Spanje? De Bisschop van Myra woonde daar natuurlijk, maar die is toch al vrij lang dood 
"geboorte- en sterfjaar onbekend, waarschijnlijk geboren omstreeks 280 te Patara in Lycië en overleden op 6 december in 342 of 352) was in de 4e eeuw bisschop te Myra, de toenmalige hoofdplaats van Lycië in Klein-Azië."
Maar het komt Nederlandse ouders denk ik goed uit, dat we niet makkelijk bij Sinterklaas thuis op bezoek kunnen gaan met de kinderen als die daarom vragen, want hij woont veel te ver weg, en zelfs in Spanje, 's zomers op vakantie, ligt een bezoekje niet zo voor de hand. Spanje is een heel groot land, en in de toeristengebieden is het natuurlijk veel te druk en te warm voor zo'n oude man.
Sinterklaas komt pas op 11 november in Nederland aan, maar ik heb voor de oplettende lezertjes die tot zover gelezen hebben nog een kado'tje. Een boekje. Het heet Het boek van Snip. het is een Microsoft Powerpoint Presentatie en het is 598 KB groot.
Als je mij een mailtje stuurt dan krijg je Het boek van Snip toegemaild.

en nu maar wachten op Sinterklaas zelf.


Gepost door op Geen opmerkingen:

woensdag 24 oktober 2012

Eartha Kitt


Vandaag een oude favoriet van mij: Eartha Kitt.

Ik herinner me haar betovering, jaaren geleden, jaren 60, van de song 'When the world was young' met 'Oh, the apple trees, sunlit memories …'
gelukkig hebben we tegenwoordig internet, waar ik zelfs uit verschillende versies kan kiezen om hier te laten horen:

Ja! Het stond op deze langspeelplaat.
en hier staat de tekst:
They call me coquette and mademoiselle
And I must admit I like it quite well
It's something to be the darling of all
La grande femme fatale
The Belle of the Ball
There's nothing as gay as life in 'Paree'
There's no other person I'd rather be
I love what I do, I love what I see.
But where is the schoolgirl that used to be me?

Ah, the apple trees
Where at garden teas
Jack o' lanterns swung
Fashions of the day
Vests of appliqué
Dresses of Shantung
Only yesterday
When the world was young.

While sitting around we often recall
The laugh of the year the night of them all
The blonde who was so attractive that year
Some opening night that made us all cheer.
Remember the time we all got so tight
And Jack and Antoine got into a fight
The gendarmes who came passed out like a light
I laugh at the rest, it's all very bright

Ah, the apple trees
Sunlit memories
Where the hammock swung
On our backs we'd lie
Looking at the sky
Till the stars were strung
Only last july
When the world was young.

You'll see me at Cap d'Antibes or in Spain
I follow the sun by boat or by plane
It's any old millionaire in a storm
But I've got my mink to keep my heart warm
And sometimes I drink too much with the crowd
And sometimes I talk a little too loud
My head may be aching, bit it's unbowed
And sometimes I see it all through a cloud.

Ah, the apple trees 
And the hive of bees
Where we once got stung
Summers at Bordeaux
Rowing at bateaux
Where the willow hung
Just a dream ago
When the world was young.
ik moest de tekst erg aanvullen en verbeteren, dus ik verwijs ook niet naar mijn bron. Dan moet die maar beter opletten.

de wiki zegt verder:

The English lyrics were written by Johnny Mercer. The original French title was "Le Chevalier de Paris".
knip
English lyrics were originally written by Carl Sigman, but these were rejected by the music publisher, Mickey Goldsen. Sigman suggested Mercer, and Mercer wrote the English lyrics (three verses and three choruses) in three days.[1]

en hier een versie waarin je haar 'My heart belongs to Daddy' kunt horen zingen:



en, ik kan het niet laten, toegiftjes voor de ernstige liefhebbersters.
en als jullie zeggen: 'get a life' dan zeg ik: 'jongens en meisjes, This is my life.' 
Zolang ik het naar mijn zin heb, wie doet me wat?

Santa baby:


Eartha Kitt Sings Everything Changes from Mimi Le Duck

en nog een eigentijdse parodie van de awesome good girls


Nou hier kunnen  we wel een paar dagen op vooruit toch? 

Have fun, elma

Gepost door op Geen opmerkingen:

donderdag 18 oktober 2012

Jacques Brel



Vandaag Jacques Brel. 

Zouden er veel lezertjes zijn die niet van Jaques Brel houden? Deze chanson is zo leuk, en zo wrang, tenminste ik denk dat ik de verwijzing naar de muren van Warschau begrijp, en ook de verwijzing naar Alcazar. 
Gevangenissen heb je in soorten.


De franse tekst en de engelse vertaling ernaast, er staan een paar noten bij de Engelse vertaling:


Op deze aardige site met tikfouten staat veel informatie over Brel:

http://www.mokumtv.nl/brel02.htm

 met dank aan Mohammed el-Fers, de biograaf van Jacques Brel.
is een aparte mensensoort, Amsterdammers. ;-)

Ik vind 'Les Ramparts de Varsovie' een geestige en lekker wrange tekst. Helemaal goed.

En zomaar gratis op je computer op deze donderdag. Het zonnetje schijnt ook nog, mijn dag kan voorlopig niet stuk.

Enjoy en heb een mooie dag lezer. :-)

Inmiddels is het zaterdag, het wordt al licht, als je maar weinig slaapt heb je veel tijd.

 Ik ben geen Amsterdamse, maar ik heb daar wel twee nichten (v) ;-) wonen en twee kleindochters, inmiddels maar eentje, want de andere woont nu in Berlijn. 
Waar blijft de tijd. 

nou ja, voor mijn doen veel te vroeg op, ff mailen, en kijken naar een video die heet 'Jacques Brel bij Bolle Jan in Amsterdam', die staat ook op mokum tv.

http://www.youtube.com/watch?v=iSS7v5wwPyc

over waar blijft de tijd gesproken, Brel trad er al in 1954 op, toen was ik 16, sweet sixteen, haha.

 Goed weekend, inmiddels, lieve lezer. gr elma

Gepost door op Geen opmerkingen:

woensdag 17 oktober 2012

Miss Otis regrets



WOENSDAG 17 OKTOBER 2012


Miss Otis regrets


Vandaag Ella Fitzgerald: "Miss Otis regrets she's unable to lunch today"

van Cole Porter


en Fred Astaire en Barrie Chase met een mooie act over dezelfde song


ironie met zang en dans, wat wil je nog meer?

en mochten er leuke lezertjes zijn die er een mooi verhaaltje van mij bij willen hebben?

die melden zich maar, ik heb twee mailadressen:

e.ouwehand3@upcmail.nl

elmaouwehand@gmail.nl

vandaag is upcmail een beetje ongesteld en humeurig, maar wie weet wordt dat spoedig opgelost. :-)

vr gr elma

Gepost door op Geen opmerkingen:
Abonneren op: Posts (Atom)