Over vensterbanken en andere belangrijke dingen

Over vensterbanken en andere belangrijke dingen

Dit huis heeft een vensterbank aan de voorkant, op noord-oost en eentje aan de achterkant, op zuid-west. Ik weet dat. Ik weet ook dat 's morgens, tot een uurtje of elf, de zon aan de voorkant lekker warm op die vensterbank schijnt, en 's middags, vanaf een uurtje of half twee, is de vensterbank aan de achterkant aan de beurt. Maar Mevrouw houdt de gordijnen erg lang dicht 's morgens.

Ik heb vruchteloze pogingen gedaan om haar uit haar bed te krijgen om bijtijds de gordijnen aan de voorkant open te doen, dan kan ze meteen even mijn bakje met lekker natvoer vullen, maar hoe ik ook roep, ze schijnt het niet te begrijpen. Ze is niet erg slim, maar wel lief, dus ik heb het maar opgegeven en wacht af tot het haar behaagt om de klater- en watergeluiden te maken.Om een uur of tien gebeurt dat, ik ben er nog niet helemaal achter waarom. Maar dat is op dat moment niet belangrijk, want ik krijg als ik haar hoor ineens verschrikkelijke HONGER!

Dan moet ik echt ROEPEN! En wel VOORTDUREND! Ik kan dat dan niet meer inhouden. En als ze dan mijn deur open doet, oooh, dan draai ik achtjes om haar enkels en kuiten, terwijl zij de gordijnen open doet. Ze zou dan van mij dan best eerst bakje mogen vullen, want vensterbank zitten komt toch pas later, maar ik ben bang dat ik haar dat niet meer aangeleerd krijg. Ik durf ook niet in de keuken te gaan staan roepen, want soms doet ze zomaar een deur dicht en dan heb ik dat weer.

Na het bakje doet ze de keukendeur open naar de tuin. Dom hoor, want daar is het nog koud, maar ook dat schijnt ze niet te snappen. Ik ga dan maar braaf even de tuin in, maar ik blijf die deur wel in de gaten houden, want soms doet ze die weer dicht en kan ik weer niet naar binnen.

Ach, meestal gaat het wel goed hoor, opstaan, en ze leert het wel. Ik hoef haar steeds minder tot de orde te roepen. Dom, maar wel lief, dat is ze. Ik denk dat ik hier maar blijf, maar ze moet nog wel het een en ander leren, want dat gedoe met die droge brokjes dat moet anders. En 's nachts wil IK op de lekkere stoel. 

Iedere nacht, als ze naar haar slaapkamer gaat, blijft ze die stoel maar vol stapelen met gekke dingen waar ik niet lekker op lig. Die moet ik dan eerst opzij duwen tot er eindelijk een heel klein plekje voor mij vrij komt om op te liggen. Lastig hoor!

Ik ben er ook nog niet achter waarom ze dat doet, maar dat komt nog wel. Daarover een andere keer. Nu eerst maar eens op de warme tegels in de achtertuin gaan liggen, hmmmm, lekker!