Vandaag op de radio gehoord:
"En, heb jij en huisdier?"
Antwoord: "Ik heb veel stofmijten."
Daar kan ik overheen:
Ik heb: veel stofmijten, wat pissebedden, soms naaktslakken (komen bij mij gewoon binnen, zoeken zeker stilte en veiligheid, ik eet ze niet, en blijkbaar ligt er binnen op de grond ook iets lekkers.)
En spinnen.
Eentje komt zo nu en dan aanrennen van onder de bank, schrikt en rent weer terug. Het gaat hem voor de wind want hij ziet er goed uit, groot en potig.
Een andere is een trechterspin, ze woont bescheiden en stil in een hoek van de wc, nee, niet in de pOt, maar aan de mUUr. Ze heet Snip3, haar voorgangsters 1 en 2 woonden daar ook, werden ook enkele jaren oud, ik tel die jaren niet, vier ook hun verjaardagen niet, want volgens mij stellen ze die aandacht niet op prijs. Ik zou ook niet weten hoe ik ze moest verwennen.
Maar aangezien het werelddierendag is schrijf ik haar maar een briefje. Ze kan natuurlijk niet lezen, en ook voorlezen zal haar niet bereiken, maar wie weet dat ze op de een of andere manier een lief briefje toch zal kunnen waarderen.
Eindhoven, 4 Oktober 2012
Lieve Snip3,
Een extra'tje zit er vandaag niet in voor je, want ik zou niet weten wat ik je nog meer kan geven dan een ongestoord hoekje van de wc. Je web is erg mooi, grijzig, een beetje doorgezakt en waarschijnlijk vol met afgekloven stofmijthapjes en mooie spinnenpoepjes, zo klein dat ik die niet kan zien.
Ik voel gelukkig geen enkele aanvechting om daar iets aan te verfraaien of schoon te maken. Dat komt mij goed uit en jou ook. Misschien zal ik een nieuw briefje maken om naast je web te hangen met de mededeling dat het niet de bedoeling is om jou en je web te verwijderen. Die goed bedoelde aanvechting van een gast heeft indertijd Snip1 haar leven gekost. Snip1 is doorgetrokken!
Dat tragische feit gaf me wel de gelegenheid om erover te schrijven, en de reacties daarop hebben geresulteerd in een mooie powerpoint presentatie door mij geschreven en uitgevoerd door dierbare vriendin Lies. Ik denk niet dat ik je een plezier doe door mijn laptop mee te nemen naar de wc en je te laten zien hoe mooi je verre familielid Snip1 is herdacht. (hebben jullie families trouwens?)
Maar mochten er bloglezers zijn die het willen zien, die kunnen erom vragen en dan mail ik hun een mooie, ge-update versie van die presentatie toe. Of ze mogen hier komen kijken en desgewenst voorzichtig met jou komen kennismaken.
Tot slot een mooie gedachte: jij kent mijn dierbaren intiemer dan ik. Ik heb van mijn kinderen al sinds ze bij me woonden, hun perzikhuidige achterste niet meer kunnen bewonderen. Jij krijgt die geregeld te zien, en ook die van vriendinnen en van anderen die van mijn wc faciliteiten gebruik maken. Leuk hè?
Jij hebt tegen deze ontkledingen blijkbaar geen bezwaar, want anders kon je ook in een andere hoek gaan zitten. Of je omdraaien. Toch?
Maar dat doe je volgens mij nooit.
Net zoals je nooit van je web afkomt. Ik heb dat tenminste in de loop der jaren nog maar één keer gezien. En je racete meteen weer terug naar je hoekje, dus je kAn wel hard rennen, al oefen je het weinig.
Ik heb nog een toepasselijk gedichtje toe:
Lusthofjes
Mijn huis heeft jaren lang al ronde hoeken
al sinds mijn hulp ze in de wilgen hing
de dweil en bezem, veger, stofdoek, lapje
en met haar lief en brommer vrolijk ging.
De spinnen vestigden zich in het donker
bedreven daar de liefde keer op keer
zodat weldra in alle donkere plekjes
het leven lustig wemelde, steeds meer
en meer begroeiden vele volle stapels
onopgeruimde spullen, boeken, lorren
door al die diertjes o zo graag bewoond
met webben vol met pissebedden, torren.
Want waarom zou ik buiten gaan tuinieren
daar is het koud en donker, veel te guur
terwijl ik binnen, tussen alle kieren
mijn eigen lusthof heb met vlieg en mier?
Elma, januari 2003
Nog vele gezonde jaren toegewenst, Snip3, maak het goed,
elma
