Verwend oudje
Ik ben een verwend oudje. Niet alleen word ik soms verwend door mijn dierbaren, maar ik verwen mezelf ook graag. Gelukkig kan dat zonder hoge kosten, want ik heb geen dure wensen. Die heb ik niet meer sinds ik nog maar met moeite lopend vooruitkom, dus dure reizen met prachtige stadswandelingen of gezellige uitjes in mooie landschappen zijn niet meer aan me besteed. Hoogstens zou ik daar echt van kunnen genieten, zittend achterin een limousine met prachtig uitzicht, de limousine gereden door een aardige en mooie jonge chauffeur (v/m) die ook nog een interessante conversatie op door mij gewenste tijden levend kan houden. Misschien met zo nu en dan een slokje champagne, en een lekker mediterraan hapje.
Maar eigenlijk vind ik een mooie film op mijn tv of computer zeker zo leuk, en veel goedkoper. Bovendien is het ruiken van de vrije natuur al vrij lang niet meer aan me besteed omdat ik nauwelijks meer iets ruiken kan. En een goed geregisseerde speelfilm prefereer ik ook boven de vrije natuur, waar het vocht en de temperatuur niet naar mijn smaak geregeld kunnen worden en je lek gestoken wordt voor je de boosdoeners ziet. Ik ben al helemaal tevreden zolang ik 's zomers mee mag met de clan naar het Franse platteland, à la campagne, op een comfortabele stoel aan een riviertje, al of niet onder een boom. Met een boek of een krant.
En nu ben ik door mijn dierbaren verwend met een nieuw speeltje, een draagbaar scherm, net groot genoeg om overal op schoot van bijvoorbeeld een speelfilm te kunnen genieten, of van een boek of artikel. Een heuse i-pad, waarvan ik de mogelijkheden nog moet ontdekken. Ik stel me er veel van voor.
Inmiddels is het schatje ingewijd, jammie jammie wat lekker. Ik moest er wel mijn Applehulp voor inroepen, maar ja, ik mag dat, want ben een verwend oudje.
Ze heet Luna, want net als de maan is ze afhankelijk van de natuurwetten rond Gaia de aarde.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten